υποφυλακτήρας

ο, Ν

μεταλλικός προφυλακτήρας τής σκανδάλης τυφεκίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + φυλακτήρας (πρβλ. προ-φυλακτήρας). Η λ., στον λόγιο τ. ὑποφυλακτήρ, μαρτυρείται από το 1847 στον Γρ. Χαντσερή].